5 - reisleider in Rajasthan

Het voelde vreemd en ook goed om om middernacht op Delhi Airport tegen een negental mij onbekende landgenoten "welkom in India" te zeggen. En omdat de wereld klein is zat er 1 oud collega bij (van SOS Telefonische Hulpdienst), dat brak meteen het ijs.

Daarna begon het werk. Grootste deel van het werk was in het begin om uit te vinden wat het werk nu eigenlijk is. Klinkt gek mischien, maar een draaiboek voor een reis lezen is voor mij net als een reisgids vooraf, een nog wat dor en abstract stuk tekst. Maar zodra de 9 mensen in Delhi landden waren er ineens talloze concrete problemen om op te lossen. En toen bleek al snel dat ik niet overbodig was, verre van. Iemand koopt een fles mineraalwater voor een belachelijk bedrag, iemand loopt vast in de menu's van de pinmachine, iemand wil weten wat een redelijke fooi is, iemand wil weten waar de doden begraven worden, iemand wil weten wie de eigenaar van die heilige koe daar op straat is, ....

Weer een scherp contrast is de overgang van budget naar luxe. In Dharamsala sliep ik in een bezemkast naast het toilet op de gang, voor anderhalve euro. Nu slaap ik in een voormalig paleis met personeel alom om elke wens te vervullen, tot op en soms ver voorbij het genante aan toe. Zo was er een muzikantenfamilie die voor ons muziek kwam maken en ik vroeg aan de hotelbaas waarom de vrouw van de groep een gezichtsluier voor had, dat had ik hier niet verwacht. Prompt beveelt hij haar naar voren en vraagt haar het gezicht voor ons te ontbloten. Oeps, net voelde ik me nog gewoon neo-koloniaal maar dit gaat echt een stap te ver. Verder went luxe snel en is natuurlijk best prettig. Ik voel me een echte budget bikkel maar ik geniet nu al enorm van alles wat dez reis biedt, ook omdat ik zelf nu voor het eerst in dit deel van India ben. We hebben zeer kundige en vriendelijke gidsen die veel achtergrond kunnen geven. En als het arangement niet naar tevredenheid is
bel ik met mijn indiase mobieltje naar de agent in Delhi en onderhandelen we het anders.

De bus is AC en de chauffeur (Nani, zie foto) een vriendelijke Sikh. En ik geniet wel van alle verbazing van de groepsleden over het leven in India, dat maakt mijn ogen ook weer helemaal fris. De groep bestaat uit 2 stellen, 2 vriendenparen, alle 8 ouder dan ik, en een jongere man. We hadden natuurlijk meteen een dramatisch begin na de sightseeing dag in Delhi, maar nu zijn we in de relatieve rust van het platteland en heb ik alle vertrouwen in de groep en de reis.

Gisteravond en vanochtend heb ik ook voor het eerst hardgelopen in India. Meteen was ik een bezienswaardigheid. Zo gaf ik ook eens wat terug, de hele dag kijkt de groep naar Indiers, nu keken de Indiers allemaal naar mij. Ik was wel een beetje benauwd voor de groepen wilde honden dus uit lijfsbehoud sloot ik me telkens aan bij een groepje fietsers, daar zat er dan telkens wel een bij die er een wedstrijdje van wilde maken en zo werd het nog een pittige en bezwete interval training.